Category: Uncategorized

Многія аглядальнікі-міжнароднікі выказваюць думку, што ў выпадку ваеннай паразы Расеі ва Украіне і наступнага перыяду нестабільнасці з перспектывай верагоднага развалу РФ, да ўлады ў краіне могуць прыйсці зусім не лібералы-імперцы, а яшчэ больш ашалелыя шавіністы з адкрыта фашысцкімі поглядамі. Пры гэтым разглядаецца варыянт сыходу Пуціна ў цень і вылучэнне на ролю Збавіцеля Айчыны Рамзана Кадырава. Малаверагодна? Няхай так, але скажыце, хто зможа нешта запярэчыць, калі сілавікі на чале з напалоханым Пуціным захочуць такім шляхам захаваць сваю краіну-кармушку? На ролю ката ўсяе Русі кандыдат цалкам падыходзіць, і гатоў асабістыя гарантыі даць. Чачэнцы слова трымаць умеюць.

Калі ў будучыні, ужо ў незалежных рэспубліках, пакінутыя там маскоўцы будуць вам казаць, што не варта мяняць імперскія назвы тапонімаў на мясцовыя або зносіць імперскія помнікі і прыбіраць імперскую псеўдагісторыю са сваіх падручнікаў — нагадвайце гэтыя карцінкі.

Калі ў будучыні, ужо ў незалежных рэспубліках, пакінутыя там маскоўцы будуць вам казаць, што не варта мяняць імперскія назвы тапонімаў на мясцовыя або зносіць імперскія помнікі і прыбіраць імперскую псеўдагісторыю са сваіх падручнікаў — нагадвайце гэтыя карцінкі.

У апошні час у расейскай інфапрасторы неяк рэзка пачалі з’яўляцца ўкіды аб мабілізацыі. Такое ўражанне, што ўлада тэстуе гэтую ідэю — як зойдзе.

У выпадку станоўчага для Украіны выніку вайны якім ён можа быць для Расеі?

Вывучыўшы жаданні каланіяльных народаў РФ і магчымасці самой імперыі захавацца ў першародным выглядзе, можна прадказаць не вельмі добрыя шанцы кіраўніцтву РФ прапятляць паміж кропелек.

Як на такую ​​перспектыву глядзіць навакольны свет? Кожны па-свойму, і кожны спрабуе пабудаваць прагноз на свой лад. Але магчымы распад Расеі палохае амаль усіх: і ЗША, і Еўропу, і Кітай.

Словазлучэнне “вольная Расея” ўсё мацней нагадвае “водарнае дзярмо” (або “аптымістычная трагедыя”, калі высакародней). Чаму не варта мець справу з тымі, хто ўжывае словазлучэнне “вольная Расея”? Пра гэта распавядаюць на канале ініцыятыўнай групы “Мірнае Супраціўленне СПб – Вільня”, падводзячы вынікі праведзенага ў Майшагале пад Вільняй так званага Кангрэса Свабоднай Расеі.

Што кажуць супернікі незалежнасці нашых рэспублік? Які іх самы важкі аргумент? Яны палохаюць людзей вайной і крывёй. Маўляў, расейцы такія браты, ну так перажываюць за лёс, скажам, башкір – што абавязкова прыменяць зброю супраць тых, хто захоча развітацца з РФ і вырвацца на волю.

Адпраўной кропкай для апісання маіх меркаванняў стаў вось гэты пост на форуме «Свабоднага Ідэль-Урала».

«Калі руzzкія спрабуюць давесці, што яны супраць Пуціна, гэта выглядае неяк так. Германія, 40-я, Гітлер ваюе з усім светам. Рандомны немец, які жыве ў Германіі: я супраць Гітлера, але габрэі, вядома, адстой; Гітлер, вядома, не мае рацыю, але землі, якія мы акупавалі, гэта нашы землі і жадаючых аддзяліцца трэба вешаць; я супраць Гітлера, але Гестапа ўсё робіць правільна; я супраць Гітлера, але немцы павінны кіраваць мірам».

Хацелася б абмеркаваць гэтую алегарычную аналогію. Пачнём з Германіі.

Пуцін загадаў павялічыць войска яшчэ на 137 тысяч з мэтай пазбегнуць афіцыйнай мабілізацыі. Відавочна, што ён рыхтуе ўсіх да зацяжной вайны на некалькі год.

Набліжаецца дата, якая не пакідае абыякавым ніводнага казанскага татарына – 2 кастрычніка 1552 года. Мой татарскі зямляк можа, вядома, пра яе не думаць, можа забыцца на доўгія гады і заяўляць, што пляваць на яе хацеў. Але прапануйце яму размову на гэтую тэму і паспрабуйце праводзіць расейскія шавіністычныя наратывы ў ацэнцы тых далёкіх, амаль паўтысячагадовай даўніны, падзеяў – і ўбачыце, што ніводны татарын не застанецца абыякавым. Слава Алаху, у большасці казанскіх татараў яшчэ засталіся прычыны для эксклюзіўнай ацэнкі ўзяцця Казані і заваявання Казанскага ханства маскоўскім царом Іванам Грозным. Яны могуць прамаўчаць з ветлівасці ці аджартавацца, але ў душы застануцца пры сваім. Значыць, яшчэ ёсць надзея, не ўсё прапала!

У верасні пройдзе чарговая сесія ААН, на якой будуць прадстаўнікі ўсіх краін. У ходзе гэтай сесіі Прэзідэнт Украіны павінен узняць пытанне дэкаланізацыі заняволеных народаў РФ. Размова ідзе не аб фармальнай дэкларатыўнай заяве, а аб адным з галоўных выступленняў, грунтоўна падрыхтаваным і насычаным. Гэта вельмі важна, бо гэты дакумент будзе распаўсюджаны ў якасці афіцыйнага дакумента сярод усіх дэлегацый. Пра гэта заявіў Сцяпан Хмара – украінскі палітык, змагар за незалежнасць Украіны ў XX стагоддзі, дысідэнт, шматгадовы палітвязень савецкіх канцлагераў, Герой Украіны.

«Гэта не толькі наш маральны абавязак і палітычная мэтазгоднасць. Гэта наша місія! В

аюючая Украіна павінна выступіць у абарону паняволеных народаў імперыі зла. Гэта наша гістарычная традыцыя – традыцыя ваюючай Украінскай Паўстанцкай Арміі, на сцягах якой быў лозунг: “Свабода народам і Чалавеку!”. Без Украіны ніхто не адважыцца разбурыць расейскую імперыю зла.

Несці гэтую высакародную гістарычную місію да пераможнага завяршэння – гэта наш лёс!» – упэўнены ўкраінец.

З пачаткам поўнамаштабнага ўварвання расейскага войска ва Украіну вельмі значны распаўсюд атрымаў рух «Свабода Расеі» пад бела-сіне-белым сцягам, які раней быў сцягам не існуючай цяпер Наўгародскай Рэспублікі.

Часта можна назіраць на тэрыторыях, якія бывалі ці знаходзяцца пад акупацыяй, такая з’ява, як сумесь моў. Суржык, трасянка, ток-пісін, спангліш, крэольская мова і г.д.

Усё гэта — вынік палітыкі акупантаў па навязванні сваёй мовы акупаванаму насельніцтву. Спачатку мовы змешваюцца, а пасля дамінантная ў дзяржаве мова (мова акупантаў) паступова выцясняе мову карэннага насельніцтва.

Нават сярод беларусаў, якіх амаль 30 гадоў мэтанакіравана душылі ў так званай «саюзнай дзяржаве», штрафуючы за самое публічнае карыстанне беларускай мовай, хапае людзей, гатовых змагацца. Больш за тое, ім трэба адначасова змагацца са сваім марыянэткавым рэжымам, які ўцягнуў Беларусь у вайну на баку Расеі, і ўласна супраць Расеі, са зброяй у руках абараняючы тэрытарыяльную цэласнасць Украіны. Без гэтага беларусы адназначна былі б саўдзельнікамі злачынства супраць чалавецтва, якое зараз здзяйсняе Расейская Федэрацыя рукамі паняволеных народаў. І беларусы разумеюць, што пакуль існуе імпэрыя, пагроза не знікае.

Нішто не спыніць ідэю, час якой прыйшоў!

С. Бандэра