Month: Кастрычнік, 2022

Сёння жыхары рэспублікі ўспамінаюць аб тым, што некалі іх радзіма абвясціла суверэнітэт. Нагадаем, 11 кастрычніка 1990 года дзякуючы рэспубліканскай грамадскасці, дзякуючы Башкірскаму нацыянальнаму руху рэспубліка набыла дзяржаўны суверэнітэт, гэта значыць незалежнасць.

15 кастрычніка 2022 г. – юбілейная, але прыкметная дата ў татарскай гісторыі. 470 гадоў з дня захопу Казанскага ханства Іванам Грозным у 1552 г. Дзень памяці абаронцаў Казані.

Часам, чытаючы артыкулы пра моўныя дыскусіі ва Украіне, я з зайздрасцю думаю: нам бы іх праблемы! Бо ў іх з функцыянаваннем роднай мовы ўсё ідзе па ўзыходзячай, а ў нас – наадварот. Там, напрыклад, воіны УСУ расейскага этнічнага паходжання спрачаюцца аб абавязковасці пераходу на ўкраінскую мову ў паўсядзённым зносінах. Адны кажуць: «Мы расейскамоўныя ўкраінскія патрыёты! Ніхто не смее нас прымушаць размаўляць на ўкраінскай, у акопах пад абстрэламі мы на ўкраінскія звароты адказваем на расейскай, і ўсім усё зразумела!» Некаторыя іх «землякі» адказваюць: «Але ж мы ваюем, у тым ліку, і за дзяржаўную ўкраінскую мову!»

Пры праглядзе відэа з сотнямі і тысячамі мабілізаваных, якія бяздумна ідуць, куды іх вядуць, узнікаюць міжвольныя асацыяцыі з праглядам старых кадраў хронік Другой сусветнай, дзе гітлераўцы вядуць вялікія калоны савецкіх палонных. Яны могуць не ісці: яны яшчэ не знясіленыя, паколькі ўзяты ў палон нядаўна. І іх у сотні разоў больш, чым канваіраў, і канваіры сапраўды са ўсімі не зладзяцца. Нават калі загінула б нейкая частка — большасць адолела б канваіраў даволі хутка. Але яны аб такім нават не думаюць. Яны проста асуджана ідуць. Нехта спадзяецца згубіцца ў дарозе і збегчы, але такіх адзінкі. Вялікая частка крочыць туды, куды вядуць. Уся гэтая оруэлаўшчына навявае адчуванне безвыходнасці. Мяса разумее, што яно мяса, а таксама разумее, што яго вядуць на забой, а ўсё роўна ідзе. Бо ўсе ідуць.

Парламент Украіны сёння прыняў пастанову “Аб падтрымцы права на самавызначэнне народаў Расейскай Федэрацыі”.

Ці можна пабудаваць паспяховы ў эканамічным плане Савецкі Саюз ці эканамічна жыццяздольную Расейскую Федэрацыю? Ну, чыста тэарэтычна?

Дадзеная паслуга адразу ж пачала карыстацца вялікім попытам. Так, па заяве віцэ-прэм’ера Дзмітрыя Чарнышэнка, ёю ўжо паспела скарыстацца каля 70 тысяч невылечна хворых на галаву людзей, для якіх альтэрнатыўная эўтаназія застаецца апошнім шанцам скончыць сваё жыццё, поўнае пакутаў і нягод.

Раўналежна гэтыя ж людзі маюць шанец паўдзельнічаць у «Гульні ў кальмара», дзе толькі пакінутыя ў жывых атрымаюць прыз — мыліцы і ордэн «За мужнасць». Хто будзе спрытней і хітрэй — зможа атрымаць некаторыя грошы для выплаты крэдытаў і іпатэк, у якія дзяржава ўганяе насельніцтва загадзя.

Сваякі добраахвотнікаў атрымліваюць аднаразовую суцяшальную выплату, якая залежыць ад напоўненасці бюджэту мясцовага рэгіёна і шчодрасці ўладаў: у Тыве давалі жывога барана, хтосьці атрымаў 3 мяхі бульбы, а вось жыхарам Сахаліна выдавалі па пяць кіло рыбы на рыла.

Выданне Forbes паведамляе, што 700 тысяч чалавек пакінулі Расею пасля абвяшчэння Пуціным мабілізацыі. Увага, пытанне! На колькі неабходна будзе памножыць гэтую лічбу пасля першых беззваротных страт сярод мабілізаваных, а таксама напярэдадні другога этапа магілізацыі?

На пошту «Свабоднага Ідэль-Урала» прыйшоў зварот ад дэпутата Вярхоўнай Рады Украіны Алега Дунды, члена кіруючай партыі «Слуга народа».

Майсей Маймон, «Зноў на радзіме», 1906 год. Салдат-яўрэй вярнуўся з імперскай вайны і ўбачыў, што яго сям’я загінула падчас пагрому.

У свеце новых павеваў у расейскім дзяржаўным генэзе ўзнікаюць пытанні, якія бударажаць прытомнасць абывацеля. Вось Вялікі Пу падпісвае ўказ аб далучэнні да РФ новых тэрыторый. Вось частка гэтых тэрыторый тут жа, не пытаючы, ідзе назад ва Украіну. Вось прыдворны вяшчальнік Пяскоў агучвае новую дактрыну збірання земляў: «Забярэм столькі, колькі зможам, але пакуль самі не ведаем, колькі гэта. Будзем раіцца з насельніцтвам тэрыторый». У гэты час у медыяпрасторы актыўна абмяркоўваецца гіпатэтычны распад Расеі праз развал механізму дзяржкіравання, прыкметы якога ўжо ў наяўнасці. Той жа Кадыраў, напрыклад, заяўляе, што Расея, маўляў, вялікая і багатая, але парадку ў ёй, прабачце, няма. Таму ён пойдзе крыху адрозным ад расейскай дзяржавы шляхам – мабілізацыю праводзіць не будзе, насуперак закону, прынятаму Дзярждумай.

 Скрыншот узяты з інтэрнэту

#RussiaDisintegration #РазвалРасеі

Матэрыялы падрыхтавала Ліза Туманава Украінская Жаночая Варта для «Свабоднага Ідэль—Урала»