Category: Развал Расіі

Інстынкт самазахавання ўласцівы кожнаму жывому арганізму. Баяцца за сябе, сваіх родных і блізкіх –  гэта наша прырода. Страшна іншае (пардон за таўталогію) – калі страх бярэ цябе ў заложнікі і вызначае кожны дзень твайго жыцця. У выніку людзі ідуць на неймаверныя для сябе кампрамісы. Тое, што яшчэ нядаўна было агідным і зневажальным, становіцца штодзённым.

Вядома, вайна і так ідзе на сродкі бюджэту РФ, што значыць за грошы, так ці інакш выціснутыя з усіх грамадзян Расіі. Штодня на вайну траціцца гадавы бюджэт аднаго з рэгіёнаў РФ — больш за 20 млрд. рублёў. Але ўсё больш відавочна, што і гэтых грошай катастрафічна бракуе. Таму прыходзіцца дзе перакананнем, а дзе і прымусам заахвочваць расійцаў заплаціць за гэтую вайну яшчэ раз.

6 чэрвеня ў  РФ адзначаюць Дзень рускай мовы. Афіцыйна гэта міжнародны дзень, прысвечаны рускай мове, арганізаваны ААН у 2010 годзе. Аднак, пасля таго, як Масква паказала ўсю сваю сутнасць, напаўшы на Украіну, у шматлікіх краінах стаўленне да рускай мовы змянілася. Цікава, што і ў самой Расіі яно пачало мяняцца.

#RussiaDesintegration#РазвалРасеі

Матэрыялы падрыхтавала Ліза Туманава.

Турцыя лічыць супрацоўніцтва з Рэспублікай Башкартастан прыярытэтным. Пра гэта заявіў генконсул Турцыі Ісмет Эрыкан на інвестыцыйным сабантуі Заўралья.

У канцы траўня татарская журналістка Фарыда Курбангалеева ўзрушыла інтэрнэт сваёй публікацыяй. «Мая асабістая дэнацыфікацыя», распавёўшы аб жыцці нярускіх у Расіі. Аднак пазначаная тэма – толькі вокладка, пад якой аўтар схавала мноства складаных і непрыемных тэм: пра самацэнзуру і ўнутраную эміграцыю, пра годнасць нацыянальную і асабістую, пра выбар паміж самарэалізацыяй і гідкімі кампрамісамі ў ксенафобскай імперыі пад лозунгам «сяброўства народаў».

Пра гэта паведаміў шэраг расейскіх СМІ. Інфармацыю пра звальненні, што маюць адбыцца, таксама пацвердзілі на прадпрыемстве і ў рэгіянальным мінпраме. Санкцыі нам толькі на карысць, гэта агульнавядомы факт. А патронны завод скарачае аб’ём вытворчасці праз рост пацыфізму.

Пакуль у Палестыне не аб’явілі Джыхад, кадыраўцы спакойна туды ездзілі, а затым рэзка пачалі баяцца мытнікаў.

13 красавіка ў турме Дзімітраўграда Ульянаўскай вобласці былі збітыя зняволеныя мусульмане. Байцы зводнага атрада УФСВП падчас ператрусаў, якія праводзіліся у святы для мусульман месяц Рамадан, знішчылі прыналежныя вязням асобнікі Святога Карана і малітоўныя кілімкі, абражалі і зневажалі зняволеных у адносінах да іх рэлігіі і нацыянальнасці. Адзін са зняволеных, Расанбек Бекмурзаеў, пасля атрыманых траўм і калецтваў быў шпіталізаваны.

Усё большая колькасць расейскіх прадпрыемстваў адчуваюць на сабе ўплыў карысных санкцый. Вось і Ціхвінскі вагонабудаўнічы завод (Ленінградская вобласць) быў вымушаны спыніць вытворчасць праз тое, што падшыпнікі закупляліся ў ЗША. Пастаўкі пасля ўварвання РФ ва Ўкраіну спыніліся, а аналагі амерыканскаму вырабу да гэтага часу не знойдзены ні на расейскім рынку, ні сярод “сяброўскіх краін”. Хоць, здавалася б, падшыпнікі – гэта проста, нават савецкая прамысловасць гэта ўмела.

Да Міжнароднага дня абароны дзяцей, які адзначаецца 1 чэрвеня, Упраўленне Генеральнай пракуратуры па Сібірскай федэральнай акрузе РФ правяло конкурс дзіцячага малюнка і нарысу па тэмах «Не вайне» і «Ніхто не забыты, нішто не забыта» адпаведна.

Па сутнасці, Паўднёвай Асеціі яшчэ раней перахацелася ўваходзіць у склад РФ. Але ў апошнія дні свайго «прэзідэнцтва» кіраўнік непрызнанай рэспублікі Анатоль Бібілаў прызначыў на 17 ліпеня рэферэндум па ўваходжанні Рэспублікі Паўднёвая Асеція ў склад Расіі. Аднак нешта пайшло не так.

Варожасць да мусульман — а гэта амаль усе выхадцы з паўднёвых рэспублік — вельмі распаўсюджаная ў самай «антышавіністычнай» і шматнацыянальнай краіне на зямлі.

Тэлеграм-канал 1ADAT («рух у акупаванай Чачні супраць кадыраўскіх намеснікаў акупантаў») паведамляе пра тое, як у рэспубліцы крамлёўскія стаўленікі дамагаюцца таго, каб сваякі загінулых за пуцінскія амбіцыі не атрымалі ніякіх кампенсацый. Хаця бункерны пацук асабіста абяцаў мільёны нават за раненні, не кажучы ўжо пра смерць.