Month: Чэрвень, 2022

Сярод расейскіх палонных ва Ўкраіне высокі працэнт прадстаўнікоў карэнных народаў РФ. Украінцы па змаўчанні спрабуюць будаваць з імі камунікацыю як з сабе падобнымі, але адразу бачаць, што гэтыя людзі нейкія зусім іншыя  – і справа не ў разрэзе вачэй, а ў псіхалогіі. У чым праблема? Пра гэта распавёў каардынатар праекта МУС Украіны «Шукай сваіх» Уладзімір Золкін.

Інстынкт самазахавання ўласцівы кожнаму жывому арганізму. Баяцца за сябе, сваіх родных і блізкіх –  гэта наша прырода. Страшна іншае (пардон за таўталогію) – калі страх бярэ цябе ў заложнікі і вызначае кожны дзень твайго жыцця. У выніку людзі ідуць на неймаверныя для сябе кампрамісы. Тое, што яшчэ нядаўна было агідным і зневажальным, становіцца штодзённым.

Вядома, вайна і так ідзе на сродкі бюджэту РФ, што значыць за грошы, так ці інакш выціснутыя з усіх грамадзян Расіі. Штодня на вайну траціцца гадавы бюджэт аднаго з рэгіёнаў РФ — больш за 20 млрд. рублёў. Але ўсё больш відавочна, што і гэтых грошай катастрафічна бракуе. Таму прыходзіцца дзе перакананнем, а дзе і прымусам заахвочваць расійцаў заплаціць за гэтую вайну яшчэ раз.

Кожны дзень мы атрымліваем інфармацыю ад нашых людзей у Расіі і ў дыяспары. Пішуць нам і еўрапейцы, якія адкрыта ці ўтоена сімпатызуюць ідэям развалу Расійскай Федэрацыі. Вось паведамленне ад немца, менеджара сярэдняга звяна ў кампаніі ў Паўночным Рэйне-Вестфаліі (Германія), з якім мы кантактуем з 2020 года (публікуем самы цікавы ўрывак, наш пераклад):

6 чэрвеня ў  РФ адзначаюць Дзень рускай мовы. Афіцыйна гэта міжнародны дзень, прысвечаны рускай мове, арганізаваны ААН у 2010 годзе. Аднак, пасля таго, як Масква паказала ўсю сваю сутнасць, напаўшы на Украіну, у шматлікіх краінах стаўленне да рускай мовы змянілася. Цікава, што і ў самой Расіі яно пачало мяняцца.

У занятых расейскімі УС раёнах Запарожскай вобласці школьнікі змогуць вывучаць украінскую мову па прыкладзе нацыянальных рэспублік у складзе РФ, заявіў міністр адукацыі імперыі Сяргей Краўцоў. Паводле яго слоў, запарожскія школы адкрыюцца 1 верасня і будуць працаваць па расейскіх стандартах. Гэтыя стандарты добра вядомыя прадстаўнікам карэнных народаў РФ: у нацыянальных рэспубліках Расеі вывучэнне нацыянальных моў стала добраахвотным і неабавязковым з 2018 г.

#RussiaDesintegration#РазвалРасеі

Матэрыялы падрыхтавала Ліза Туманава.

Турцыя лічыць супрацоўніцтва з Рэспублікай Башкартастан прыярытэтным. Пра гэта заявіў генконсул Турцыі Ісмет Эрыкан на інвестыцыйным сабантуі Заўралья.

У канцы траўня татарская журналістка Фарыда Курбангалеева ўзрушыла інтэрнэт сваёй публікацыяй. «Мая асабістая дэнацыфікацыя», распавёўшы аб жыцці нярускіх у Расіі. Аднак пазначаная тэма – толькі вокладка, пад якой аўтар схавала мноства складаных і непрыемных тэм: пра самацэнзуру і ўнутраную эміграцыю, пра годнасць нацыянальную і асабістую, пра выбар паміж самарэалізацыяй і гідкімі кампрамісамі ў ксенафобскай імперыі пад лозунгам «сяброўства народаў».

Пра гэта паведаміў шэраг расейскіх СМІ. Інфармацыю пра звальненні, што маюць адбыцца, таксама пацвердзілі на прадпрыемстве і ў рэгіянальным мінпраме. Санкцыі нам толькі на карысць, гэта агульнавядомы факт. А патронны завод скарачае аб’ём вытворчасці праз рост пацыфізму.

Пакуль у Палестыне не аб’явілі Джыхад, кадыраўцы спакойна туды ездзілі, а затым рэзка пачалі баяцца мытнікаў.

13 красавіка ў турме Дзімітраўграда Ульянаўскай вобласці былі збітыя зняволеныя мусульмане. Байцы зводнага атрада УФСВП падчас ператрусаў, якія праводзіліся у святы для мусульман месяц Рамадан, знішчылі прыналежныя вязням асобнікі Святога Карана і малітоўныя кілімкі, абражалі і зневажалі зняволеных у адносінах да іх рэлігіі і нацыянальнасці. Адзін са зняволеных, Расанбек Бекмурзаеў, пасля атрыманых траўм і калецтваў быў шпіталізаваны.

Усё большая колькасць расейскіх прадпрыемстваў адчуваюць на сабе ўплыў карысных санкцый. Вось і Ціхвінскі вагонабудаўнічы завод (Ленінградская вобласць) быў вымушаны спыніць вытворчасць праз тое, што падшыпнікі закупляліся ў ЗША. Пастаўкі пасля ўварвання РФ ва Ўкраіну спыніліся, а аналагі амерыканскаму вырабу да гэтага часу не знойдзены ні на расейскім рынку, ні сярод “сяброўскіх краін”. Хоць, здавалася б, падшыпнікі – гэта проста, нават савецкая прамысловасць гэта ўмела.

Як вядома, з 19 траўня расейскія рэгіёны «прымалі шэфства» над муніцыпалітэтамі акупаванага Данбаса (дакладней, кіраўнікі рэгіёнаў прымалі рашэнне пра такое шэфства). Башкартастану дастаўся горад Хрустальны (Крэмль прынцыпова выкарыстоўвае яго савецкую назву – Красный Луч) у так званай ЛНР. Спачатку ўсё падумалі, што бюджэт рэспублікі, і гэтак далёкі ад пакрыцця ўсіх запатрабаванняў насельніцтва, будзе пераразмеркаваны на карысць украінскага горада, па якім прайшлася развязаная Крамлём вайна. Але аказалася, што спонсарамі аднаўлення Хрустальнага стане насельніцтва напрамую. У прыватнасці, медыкі – бо на іх ціснуць хіба што прасцей за ўсё.