Дзе яны такіх знаходзяць?

Дзе яны такіх знаходзяць?

Як шмат новых асоб з’яўляецца ў расейскай палітыцы, хаця нехта кажа, што ў краіне заціск дэмакратыі і на месцах не даюць ходу ва ўладу моладзі і альтэрнатыўным палітыкам.

А вось Я. Губарава, памочніца (або калега) херсонскага гаўляйтара К. Стрэмавусава – жонка яшчэ аднаго фрыка, П. Губарава… Чытаў, што яе арыштавалі самі расейцы за раскраданне бюджэту вызваленых (акупаваных) тэрыторый. Займальны персанаж! Потым яе муж – П. Губараў, потым сам К. Стрэмавусаў, нябожчык… Кажуць, ці то расстралялі яго свае, ці то на херсонскай кавуновай скарынцы паслізнуўся ды аб кут печкі галавой … Карацей кажучы, нейкая непрыемнасць з ім здарылася, ён і памёр. Бо яны ж, на мой абсалютна старонні непрафесійны погляд, відавочныя клоуны з трэндам у шызафрэнію! Зірніце ў вочы П. Губарава ці паслухайце бязладныя, але глыбакадумныя гаворкі К. Стрэмавусава. Сярэднестатыстычныя расейцы і сярэднестатыстычныя ўкраінцы так не выглядаюць і не размаўляюць. Выбачце, але на публічных зборах услых разважаць на анальна-генітальныя тэмы, цытаваць блатныя песні або дэкламаваць вар’яцкія вершы – такое нават «калгаснага пралетара» насцярожыць. Заўважце, чытаннем стромных вершаў Стрэмавусаў фарсіў напярэдадні здачы Херсона і «бункерных» настрояў у расейскага камандавання. А ў канцы стаў прэтэнзіі прад’яўляць начальству! Дзе яны такіх знаходзяць? А гэты Губараў з круглымі вачамі дэбіла, які абяцае ўсіх забіваць… Выбачыце, але не ў кожнай расейскай заштатнай вёсцы такія рожы сустрэнеш. Хоць, калі яны галоўнакамандуючым ставяць Суравікіна, які выступае па ТБ з мімікай начальніка гарнізоннай гаўптвахты і дыкцыяй робата першага пакалення, то ў наяўнасці відавочны кадравы голад. Відаць, акрамя ўсіх іншых пагроз, над украінцамі навісала яшчэ і рэальная небяспека апынуцца пад кіраваннем дэбілаў, якія граюць ролю мудрых дзяржаўных мужоў! Вы ўяўляеце іх (украінцаў) жах?

Можа, такія эксперыменты Пуцін праводзіць наўмысна, каб прынізіць людзей на тэрыторыях, якія кантралююцца РФ? Каб даказаць: што хачу, то і варачу! А вы, рабы, будзеце цярпець і маўчаць. Я ж у дзяцінстве і юнацтве цярпеў пагарду і зневажэнне? Цярпеў! І маўчаў! І вы, як міленькія, будзеце цярпець і маўчаць. Калігула ў Старажытным Рыме ўзвёў свайго каня ў статус сенатара – і ўсе пагадзіліся. Чаму ж тады Пуціну не паставіць на чале фэйкавага «народнага» ўтварэння якога-небудзь МММшчыка, адстаўнога зладзеятага ваяку часоў Саўка ці гандляра курацінай ва Украіне часоў Януковіча? Чаму не зрабіць народным героем былога аўтамыйшчыка і дзеючага шматжонца?

Вось жыхары Украіны ўсё на Януковіча бочку кацілі! Так ён у параўнанні з пуцінскімі крэатурамі мудрэц, прыгажун і абаяшка. Ён у параўнанні з Матаролай ці канём Калігулы вельмі сімпатычны і дэмакратычны быў кіраўнік. Ну, не ўсім жа Маркамі Аўрэліямі быць з к/ф «Гладыятар» або Уінстанамі Чэрчылямі! Гэтыя ўкраінцы нейкія дзіўныя – то той ім не такі, то гэты не пасуе. Падавай ім сумленнага, разумнага і патрыятычнага! А дзе ў Пуціна такога знайсці, у яго самога такіх няма.

Ёсць надзейныя сябры-саўдзельнікі з гэбісцкага мінулага – Патрушаў, Бортнікаў, Нарышкін. Ёсць адданыя сатрапы-лізаблюды накшталт Мініханава і Хабірава, якім загадай татараў і башкортаў хрысціць – так яны самога Уладзіміра Вялікага ў стараннасці пераплюнуць. Ёсць асабісты кат-галаварэз, ну, гэты, як яго… ну, вы ведаеце, з Каўказа які, тоўсты і барадаты… Кухар ёсць асабісты. Вельмі надзейны чалавек – калі там хто чаго ў прэзідэнцкі салат не даложыць або з рэцэптурай памыліцца, дык ён можа жыва … молатам па кумпале – і кранты! Строга і справядліва! У яго на кухні выразна: зайшоў працаваць – назад не выйдзеш, толькі наперад нагамі вынесці могуць. Ёсць яшчэ вельмі багатыя, гатовыя раскашэльвацца, каб іх не шчымілі, розныя Кавальчукі, Усманавы. Гэтыя яшчэ, якія браты… Цьфу ты, забыўся… Ну пра якіх яшчэ казалі, маўляў, ці крыжык здымі, ці трусы апрані. Вельмі добрыя партнёры! Асабісты целаахоўнік ёсць! З цэлай гвардыяй! Вельмі падобны на алігафрэну ў стадыі ідыятызму, але адданы! Такі адданы, што ні скажаш – усё выканае. Яго на ўсякі выпадак трымаюць, калі бунты па краіне пойдуць, дык ён з кулямёта па натоўпе з цяжарных школьніц і ветэранаў Кулікоўскай бітвы страляць не пабаіцца, не здрыганецца. Вельмі адданы дурань!.. Стоп, апошняе слова закрэсліце, не чытаць яго!

Так, шмат розных зручных людзей, з імі горы можна звярнуць, персанальнае царства пабудаваць, пажыццёвым кіраўніком (усё роўна, з якім тытулам) можна стаць… Але вось каб сумленнага знайсці – не. З гэтым да нас не лезьце, такіх не трымаем. Больш таго, такіх асабліва баімся, ад такіх мы непрыемнасцяў і чакаем. Калі «сумленны», але за імперыю – паўбяды, мы з ім дамовімся. А вось калі там дэмакратыя, самавызначэнне народаў, для такіх толькі правераныя спосабы! Пакуль што сумеснымі напружанымі намаганнямі ўдавалася неяк сітуацыю кантраляваць. Каго на мосце таго…, каго пятлёй у англійсікм гатэлі, каго парашком незаўважным прысыпаць, каму падстроіць, што быццам ён сам наклаў на сябе рукі. Пакуль, цьфу-цьфу, усё абыходзілася, усе «сумленныя» на ўліку, і ў выпадку чаго… ну… спосабы правераныя, працуюць. А на крайняк Скабеева з Салаўёвым па тэлевізары дапамогуць, растлумачаць усім грамадзянам з грамадзянкамі, што ў нас у краіне таксама ёсць сумленны чалавек. Самы сумленны! Наш Прэзідэнт У.У.Пуцін. І ніякіх іншых сумленных ім не трэба! Больш сумленнага не бывае. Вось і няхай сядзіць сабе на пасадзе і ўсё за нас вырашае. Каго трэба, можа і прыцягнуць, так бы мовіць, да адказу. Як Губараву Кацярыну ці Плотніцкага Ігара з «ЛНР». Каб не песцілі. Каб ведалі: ім дазволілі красці, але не бескантрольна.

А гэтыя ўсе пошукі кандыдатур, выбары розныя – яны шкодныя, краіну руйнуюць. Бо правільна я кажу, таварышы? Правільна? Хто не згодзен, устаньце, калі ласка! Вось бачыце, УСЕ З УСІМ згодныя!

Leave a Reply