24 stycznia – Dzień Pamięci i Żalu Narodu Baszkirskiego

Tego dnia w 1736 roku carskie wojska karzące pod dowództwem pułkownika Aleksieja Tewkielewa zniszczyły całą baszkirską wieś Sejantus (Һөйәнтүҫ) włości bałykczyńskiej syberyjskiej drogi (obecnie rejon askinski Republiki Baszkortostan). Masakra ta przeszła do historii jako tragedia Sejantusa.

Za sympatie i udział w buncie przeciwko władzom carskim kaci rozstrzelali i zakłuli włóczniami i bagnetami około 1000 Baszkirów, głównie cywilów, a 105 mężczyzn spalono żywcem w stodole.

Następnie karne oddziały Tewkielewa i pułkownika Martynowa zrujnowały i spaliły jeszcze 51 wsi i zabiły ponad 2 tys. mieszkańców włości bałykczyńskiej, unłarskiej, kyr-tanypskiej syberyjskiej drogi (obecne tereny rejonów askinskiego, bałtaczewskiego, karaidelskiego Baszkortostanu).

O stylu prowadzenia wojny przez pułkownika Tewkielewa świadczy fakt, że nie ryzykował on zetknięcia się z przywódcami rebeliantów w otwartej bitwie, choć siły przeciwnych stron były mniej więcej równe, ale wolał rozprawić się z mieszkańcami wlości bałykczyńskiej i innych „w obawie przed innymi zbuntowanymi złodziejami”. Następnie wszędzie stosowano taktykę „spalonej ziemi” wypróbowaną przez krwawego pułkownika.

Na pamiątkę okrucieństw pułkownika Tewkielewa (tat. Taftilau) powstała pieśń „Taftilau”, w której przeklinano go i cały jego ród na wieki.

„Wszyscy pamiętamy! Nie ma przebaczenia dla nieludzkich zbrodni Imperium!” – mówią Baszkirzy.

Należy zaznaczyć, że w 2023 roku takich tewkielewych jest w Moskwie jeszcze więcej i nie ustępują mu w okrucieństwie. Minęło prawie 300 lat i nic się nie zmieniło. Imperium musi być zniszczone!