РФ становіцца нелігітымнай нават у вачах рашыстаў

РФ становіцца нелігітымнай нават у вачах рашыстаў

Істэрыка рашыстаў з нагоды адступлення з Херсона, якая сёння назіраецца, вядзе да глыбейшых наступстваў, чым можа здавацца.

РФ як дзяржава была нелегітымнай з самага пачатку свайго існавання, паколькі рэферэндуму аб яе ўтварэнні ніхто ніколі не праводзіў: усіх паставілі перад фактам, хаця, у адрозненне ад унітарных дзяржаў, дзе дзяржава = нацыянальная рэспубліка, пры стварэнні федэрацыі павінны былі спытаць меркаванне кожнай з рэспублік будучай федэрацыі, жадае яна ў такі саюз або не.

Гэтага не толькі не было зроблена, але і былі арганізаваны спробы спыніць любое ўзнікненне такіх пытанняў у рэспубліках.

Як вынік — дзве вайны супраць Ічкерыі, якая абвясціла аб сваёй незалежнасці, і ліквідацыя суверэнітэту Татарстана, які правёў паўнавартасны рэферэндум аб аднаўленні сваёй дзяржаўнасці.

Але, нягледзячы на ​​гэта, сусветная супольнасць усё ж закрыла вочы на ​​дадзеныя «недахопы» і прызнала і саму РФ, і яе межы, па сутнасці вырашыўшы не звязвацца з тым, хто валодае ядзернай зброяй.

Вынік вядомы: паказаўшы нахабства аднойчы і бачачы, што гэта «сходзіць з рук», РФія стала будаваць сваю міжнародную палітыку менавіта зыходзячы з гэтага свайго нахабства.

Рабі, што хочаш — ніхто нічога не скажа, бо ў цябе ядзерная зброя.

Банальная адсутнасць якіх-небудзь прыкметных негатыўных для імперыі наступстваў толькі распальвала яе апетыт — войны супраць Малдовы і Грузіі толькі зацвердзілі думкі рашыстаў аб сваёй беспакаранасці.

Такія заканамернасці дазволілі імперыі ў 2014 годзе нарэшце вырашыцца на сваю першую адкрытую анэксію тэрыторый.

І хоць гэтым учынкам яна паставіла мір перад фактам, што межы РФ нелегітымныя (бо межы, якія міжнародная супольнасць прызнала раней і нават насуперак сваім жа правілам — спынілі існаваць), аднак уласнае фашысцкае насельніцтва гэтым дзеяннем Крэмль толькі распаліў і павысіў сваю легітымнасць у вачах сваіх ж грамадзян.

Аднак тое, што набываецца шляхам ваенных канфліктаў — шляхам жа ваенных канфліктаў і губляецца.

Таму наколькі хутка Крэмль заваяваў вялікую легітымнасць у вачах сваіх грамадзян, настолькі ж хутка ён пачаў гэтую легітымнасць і губляць. Кожнае паражэнне на фронце толькі прыводзіць да больш і больш моцнага раздражнення насельніцтва тым рэжымам і той дзяржавай, якой былі дадзены такія вялікія крытэрыі даверу.

«РФ не шкадуе, што прыняла Херсонскую вобласць у свой склад. Херсонская вобласць застаецца суб’ектам РФ, у гэтым статусе ніякіх зменаў няма», — заявіў прэс-сакратар прэзідэнта РФ Пяскоў.

Страта тэрыторый, пра якія Крэмль ужо заявіў як пра свае — гэта сігнал для ўсіх, што дадзеная імперыя ўжо не можа кантраляваць свае межы. Гэта ў далейшым залежыць не ад яе, а ад тых, хто ёй супрацьстаіць.

«Усё вернецца дадому. У Расейскую Федэрацыю. Не давайце падставы для радасці ворагу блізкаму і далёкаму. І часцей нагадвайце яму аб велічы і бязмежнасці рускага свету», — адзначыў намеснік старшыні Савета бяспекі РФ Мядзведзеў.

А разупэўненая ўсё больш у велічы імперыі, асноўная маса насельніцтва ўжо не будзе гатова да канца адстойваць дзяржаву, якая церпіць крах — ніхто не хоча быць на баку прайграўшых.

Такім чынам, тыя, хто да гэтага часу стаяў на баку імперыі, адчуваючы за ёй сілу, з часам стане на бок дэцэнтралізуючых сіл, паступова супрацьпастаўляючы імперыі і саміх сябе.

Быць часткай паміраючага монстра стане нікому не цікава.

Корреспондент

Leave a Reply