Пуцінская бомба пад незалежную Еўразію

У пачатку мая 2021 года віцэ-прэм’ер РФ Хуснулін заявіў, што неабходна аб’яднаць Татарстан і Башкартастан. Ён матываваў гэта тым, што нібыта “неабходна ўзбуйніць рэгіёны і перагледзець падыход да тэрытарыяльна-адміністрацыйнага дзялення краіны”. Гэтую ідэю падтрымалі “блатныя” з Казані ў асобе іх гаворачай галавы – Мініханава і Кудрына. “Крутым татарам” трэба здзейсніць даўнюю мару – захоп башкірскіх земляў аж да Екацярынбурга і Арэнбурга. Кудрын жа ўпісаўся за Хуснуліна, бо ўбачыў у гэтым крок у рэалізацыі яго мары па стварэнні агламерацый на прасторах Паўночнай Еўразіі. Пра гэта распавядае Форум Вольных Народаў ПостРасеі. https://t.me/freenationsrussia/1164

Ведаючы інтэрнацыянальную прапуцінскую клептакратыю, можна сказаць, што Хуснулін прыдумаў чарговую схему распілу і нават у чымсьці эканоміі, бо зараз не давядзецца слаць грошы ў датацыйны рэгіён (Башкірыя), а агламерацыя дазволіць чыноўнікам стаць цалкам аўтаномнымі ў плане карупцыйных спраў.

Але не ўсё так проста. І Хуснулін, і Мініханаў, і іншыя прыхільнікі «агламерацый», гаворачы па-пуцінску, хацелі закласці “міну” пад Еўразію. Аб’яднанне суседніх рэспублік тыпу Татарстан і Башкартастан, Чачня – Інгушэція і гэтак далей носіць пад сабой мэту стварэння кіраванага канфлікту паміж брацкімі народамі. Крэмль і яго сатэліты выдатна ведалі, што распад РФ непазбежны. Як сказаў экс-прэм’ер-міністр Казахстана Акежан Кажагельдзін: “Перадумовы да распаду РФ былі закладзены дзесяцігоддзі таму”. Калі палітыкі з суседніх свабодных рэспублік, якія пазбавіліся ад савецкай акупацыі, ведаюць сутнасць РФ, то мясцовыя клептакраты тым больш. Таму, адштурхваючыся ад непазбежнага скону, рэгіянальныя “пуціны” імкнуцца стварыць максімальную колькасць праблем з прыцэлам на будучыню, каб свабода народам не далася малой крывёй.

Задумка Хуснуліна носіць пад сабой калектыўнае жаданне крамлядзей не проста пасварыць субратаў, але і стварыць шэраг ваенных канфліктаў па ўсёй Еўразіі. Многія народы і так з’яўляюцца закладнікамі тэрытарыяльных спрэчак (напрыклад, Карачаева – Чаркесія), якія лёгка ўвасабляюцца ў этнічны канфлікт, а ёсць яшчэ і амбіцыі дробных царкоў, частка якіх перажывуць “пляшывую моль” з бункера і наўмысна будуць ствараць штучныя праблемы ў плане вызначэння межаў вобласці (напрыклад, спробы ХМАО і ЯНАО аддзяліцца ад Цюменскай вобласці). Калі міжнацыянальная спрэчка прадстаўнікоў адной веры яшчэ можна вырашыць з дапамогай кампетэнтных багасловаў ці ж з дапамогай старэйшын і прадстаўнікоў эліты, то з “паханамі” з вобласці могуць узнікнуць праблемы. Бо сутнасць алігархата такая, што ў яго заўсёды і ўсюды ёсць падвязкі. Таму будучай Паўночнай Еўразіі неабходна прыкласці намаганні па дэмакратызацыі насельніцтва, інакш “новы Пуцін” будзе пагражаць планеце не з Масквы, сталіцы РФ, а ў якім-небудзь Сургуце, сталіцы ХМАО.

Мы павінны падрыхтавацца не толькі да лагічнага завяршэння праекта “Маскоўскі імперыялізм”, але і да новых выклікаў у асобе рэгіянальных гангстэраў, якія, бачачы распад іх святой імперыі, могуць наўмысна ствараць праблемы, настойваючы на ​​драбленні новых рэспублік, якія толькі што набылі свабоду.

Іх мэта – хаос, а магчымы кантроль над рэсурсамі, якія ўсё яшчэ будуць актуальныя для Захаду, будзе іх галоўным інструментам выжывання. Бо бясконцы прагматызм палітычнага асяроддзя Еўропы і ЗША, плюс моцнае лобі з боку карпарацыі, будзе дапамагаць любой дыктатуры пострасейскай прасторы. .